AD Honden massaal aan het daten via speciale app 

Datingapps als Tindr, Lexa en Parship zijn immens populair onder alleenstaanden die speuren naar een partner. Maar het digitale relatiefenomeen blijkt ook aangeslagen in de dierenwereld. De Doggydating-app, anderhalf jaar geleden bedacht en geïntroduceerd door Nicole Kinsbergen uit Amsterdam, is met bijna 30.000 ingeschreven honden én hun baasjes, een regelrechte hit.

DoggyDating-initiatiefnemer Nicole Kinsbergen (42) weet nog goed hoe ze begin 2014 een paar keer met haar inmiddels bijna 6 jaar oude koningspoedelreutje Louis door een park in Amsterdam wandelde. ,,Een eenzame aangelegenheid'', blikt ze terug. ,,Speelkameraadjes voor mijn viervoeter waren steeds in geen velden of wegen te bekennen, en baasjes om een leuk gesprek mee aan te knopen evenmin. Er was letterlijk en figuurlijk geen hond''.

Een wat teleurgestelde Kinsbergen trok de stoute schoenen aan en besloot in eigen beheer een gratis datingapp speciaal voor honden te laten bouwen. In maart 2014 zag de applicatie, die inmiddels ook een internetversie heeft, het levenslicht. ,,Ik had werkelijk geen flauw idee waar ik aan begon en kon het huidige succes niet voorspellen''. Inmiddels staan gedetailleerde profielen van 25.500 honden op de app, waarvan 80 procent uit Nederland en de rest Belgische blaffers. Maandelijks komen er zo'n 2000 gebruikers bij en de populaire app is recent uitgebreid met alle losloopgebieden voor honden in Nederland.

De werkwijze is simpel, aldus Kinsbergen die rept over vooral vrouwelijke inschrijvers. ,,Je maakt een profiel aan van je hond met foto en informatie over karaktertrekjes, ras, geslacht en of het dier al dan niet gesteriliseerd of gecastreerd is. Ook de woonplaats is cruciaal, want veel baasjes zoeken een wandelplek in de buurt''. Persoonsgegevens over de ingeschreven hondeneigenaars komen er niet bij te staan. Want, zo benadrukt Kinsbergen, de app is absoluut niet bedoeld voor vrijgezelle baasjes die via een slimme hondendate de liefde van hun leven hopen te scoren. ,,Uit eigen onderzoek kwam naar voren dat een kwart van de ingeschreven baasjes nog vrijgezel is. Het overgrote deel van de Doggydating-gebruikers is op het relationele vlak dus al onder de pannen''.

Socialiseren

Astrid Bührs uit Ouderkerk - getrouwd en baasje van de al wat oudere flatcoated retriever Tara - is een dolenthousiaste gebruikster die de app regelmatig onder de aandacht brengt van andere hondenbezitters. ,,Hahaha, mannen slaan meestal direct op tilt als ze erover horen. Dat zal wel een dekmantel zijn voor een handige datingmanier, hoor ik wel eens. Maar dat is zeker niet zo. De honden, die heerlijk met elkaar kunnen ravotten en socialiseren tijdens een doggydate komen op de eerste plaats en vriendschapsbanden tussen baasjes zijn mooi meegenomen''.

Voor zover de bedenkster van de app weet zijn er nog geen menselijke liefdesrelaties of nestjes voortgekomen uit hondendates. Kinsbergen, die vrijgezel was toen het idee rees en nog steeds alleenstaand is: ,,Ik vergelijk doggydates altijd met een doorsnee tennisclub. Daar ga je naartoe, omdat je een gezamelijke sportpassie deelt. Natuurlijk doe je sociale contacten op tijdens een hondenwandeling. Maar het gaat nu eens niet om de baasjes, maar specifiek om honden''.

Mismatch

Fan van het eerste uur Bührs loopt wekelijks een doggydate en ook initiatiefnemer Kinsbergen wandelt met regelmaat gezellige rondjes met andere app-gebruikers. ,,Het is puur genieten'', weet Kinsbergen. ,,Lekker tips uitwisselen over het beste voer en met een groepje gelijkgestemden genieten van hoe een spontane hondenroedel plezier heeft''. Zij en Kinsbergen benadrukken dat van een noemenswaardige mismatch tussen datehonden nog geen sprake is geweest. Dat zou, zo erkennen ze, makkelijk kunnen als baasjes stiekem een te lief of nepprofiel voor hun huisdier aanmaken.

Kinsbergen: ,,Er is tijdens een date - waaraan tussen de twee en soms wel tientallen honden en baasjes meedoen - nog nooit een verlegen chihuahua gepakt door een dominante herder met bijtneigingen''. En Bührs: ,,Soms wordt er onderling gesnauwd. Maar ergernisjes worden meestal, terwijl baasjes toekijken of na afloop van een wandeling ergens aan de koffie zitten, netjes door de honden zelf opgelost en gecorrigeerd''.

Lees hier het artikel online